摘自《中華經典詩文滿語誦讀讀本》
toro ilhai mukei sekiyen i ejebun
桃花源記
too yuwan ming
陶淵明
jin gurun i tai yuwan i fonde, u ling ba i emu nimaha butame banjire niyalma,
晉太元中,武陵人,捕魚為業,
birgan be bitume yabuhai, jugūn i goro hanci be onggofi,
緣溪行,忘路之遠近。
gaitai toro ilhai bujan be sabuha, juwe ergi dalin ududu tanggū okson i sidende,
忽逢桃花林,夾岸數百步,
umai gūwa hacin i moo akū, sain orho ler seme【++草木豐美】 niowarišame【發綠】,
中無雜樹,芳草鮮美,
sihaha【凋零】 ilha sor seme【++甚多】 hiyahacahabi[hiyahajahabi?], ede nimaha butara niyalma ambula ferguweme,
落英繽紛,漁人甚異之﹔
geli julesi ibešeme, ere bujan be mohobuki【窮究】 serede,
復前行,欲窮其林。
bujan i dubede isinafi mukei sekiyen i tucire bade, emu alin be sabuha
林盡水源,便得一山。
alin de ajige sangga【窟窿】 bi, buru bara【++渺茫、朦朧】 elden bisire gese,
山有小口,髣髴若有光,
uthai jahūdai ci ebufi, sangga deri dosika manggi,
便舍船,從口入。
tuktan de umesi isheliyen, arkan【將將】 emu niyalma yondombi【容得下】,
初極狹,纔通人;
geli ududu juwan okson yabuha manggi, gaitai gehun oho,
復行數十步,豁然開朗。
tuwaci ba na necin šehun【敞亮】, boo ūlen umesi teksin【齊】,
土地平曠,屋舍儼然。
huweki【壯地、肥沃】 usin sain omo, nimalan【桑】 cuse moo i jergi hacin bi,
有良田美池桑竹之屬,
ujan【地頭】 yalu【地邊】 ikiri【一連】 yarubume【使引行】, coko indahūn i jilgan lakcarakū,
阡陌交通,雞犬相聞。
terei dolo amasi julesi tarime weilere, hahasi hehesi beyede eturengge, gemu tulergi niyalmai adali,
其中往來種作,男女衣著,悉如外人﹔
funiyehe sumpanaha【變斑白】 soncoho【辮子】 sulabuhangge【留空】, yooni elehun【自如】 i teisu teisu sebjelembi,
黃髮垂髫,並怡然自樂。
nimaha butara niyalma be sabufi ambula sesulefi[sesulafi?]【驚訝】,
見漁人,乃大驚,
aibici jihe seme fonjiha de, giyan giyan i alaha,
問所從來,具答之,
uthai terebe solime boode gamafi, nure dagilafi coko wafi buda ulebuhe,
便要還家,設酒殺雞作食。
gašan i dorgi ere emu niyalma jihe be donjifi, yooni tuwanjime jihe,
村中聞有此人,咸來問訊。
ceni gisun, nenehe jalan cin gurun i facuhūn ci jailame【躲避】
自云先世避秦時亂,
juse sargan emu gašan i niyalma be gaifi, ere jalan ci lakcaha bade jifi,
率妻子邑人,來此絕境,
dahūme tucikekū ofi, tereci tulergi niyalma de hafunarakū oho sefi,
不復出焉﹔遂與外人間隔。
te ya jalan oho seme fonjiha,
問今是何世,
wei gurun jin gurun sere anggala【++不但……(而且)】 han' gurun bihe be gemu sahakūbi,
乃不知有漢,無論魏晉。
ere niyalma emke emken i donjiha babe alara jakade, gemu cibsime【嗟嘆】 sejilehe【嘆氣】,
此人一一為具言所聞,皆歎惋。
geren niyalma geli teisu teisu ceni boode solime gamafi,
餘人各復延至其家,
gemu nure jemengge tucibufi ulebuhe,
皆出酒食。
ududu inenggi tutafi fakcara doroi arafi tuciki serede,
停數日,辭去。
tubai niyalma gisun, tulergi niyalma de ume alara sehe,
此中人語云:「不足為外人道也。」
tucike manggi ini jahūdai be baime bahafi,
既出,得其船,
uthai fe jugūn be yabume bederefi, ba bade gemu temgetu ejehe,
便扶向路,處處誌之。
giyūn de isinafi, taišeo hafan i jakade genefi ere turgun be alaha manggi,
及郡下,詣太守,說如此。
taišeo hafan uthai niyalma unggifi, imbe dahalame genefi,
太守即遣人隨其往,
nenehe temgetu ejehe babe baihanaci fambufi【迷路】 jugūn takarakū oho,
尋向所誌,遂迷不復得路。
nan yang ba i lio dzi gi serengge, ferguwecuke wesihun saisa,
南陽劉子驥,高尚士也,
donjifi urgunjefi geneki seci, jabdure【妥當】 onggolo nimeku de dubehe,
聞之,欣然規往,未果,尋病終。
tereci umai dogon【渡口】 be fonjihangge akū.
後遂無問津者。
沒有留言:
張貼留言