《滿蒙漢合璧教科書》第六冊第三十七課 回聲

gūsin nadaci tacibure kicen, uran urandarangge, 第三十七課 回聲

emu jui emhun alin i dolo sarašame, 一兒獨遊山中
den de tafafi gorokon i hargašame, 登高望遠
tuwaci bajila dalin i hacingga moo luku fiya, 見隔岸樹木叢茂
sehehuri wehe niohon niohokon, 巖石蒼翠
alimbaharakū urgunjefi hūlame hendume, 喜極而呼曰
sain alin kai seme, 佳哉山也
bajila dalin ci jilgan deribufi, 隔岸作聲應曰
sain alin kai seme acabufi, 佳哉山也
jui [ar,?] jilgan i, 兒厲聲問曰
si we seme fonjifi, 汝為誰
bajila dalin ci jilgan i ici, 隔岸隨聲應曰
si we seme acabufi, 汝為誰
jui jilidame esukiyere de, 兒怒叱之
jilidame esukiyere jilgan inu dahanduhai isinjifi, 而怒叱之聲亦隨至
donjici, sirame cib seme, 聽之旋寂
ambula gūwacihiyalafi bederefi, 大驚而歸

giyan giyan i ama de alaha de, 具以告父
ama hendume, 父曰
niyalma waka kai, 非人也
ere alin holo i uran urambikai, 此山谷之回聲也
yaya jilgan deribume ajabure de, 凡聲之發也
jaka bime siheleci, 有物阻之
uran banjinambi, 則成回聲
bajila dalin i alin, 隔岸之山
šurdeme tebeliyeme šungkure arbun banjinahabi, 環抱作凹形
tuttu donjiha uran, 故所聞回聲
ele genggiyen getuken ohobi. 尤為清晰

沒有留言:

張貼留言